මම පිස්සන්කොටුවෙන් පැන ගත්තු ගමන්ම ගියේ මන්ත්‍රීතුමෙකුගේ ගෙදරට. එයා හිටපු නගරාධිපති කෙනෙක්. නගරාධිපතිකම කරලා අර මැඩම්ගෙන් පාර්ලිමේන්තු වරම් නොලැබුනා කියලා මෙයා ඇන්ඩම් අයියත් එක්ක එකතුවුනා. ඒ එකතු වුනු වෙලාවේ ගෙදර තිබුණා ලොකු රැස්වීමක්. ඉතින් ඒ මීට අවුරුදු නමයකට විතර ඉස්සෙල්ලා. මමත් ඒ රැස්වීමට ගියා. මෙන්න මෙයා අපූරැ කථාවක් කළා.
මම ඉස්සෙල්ලා හිටපු පක්ෂයේ කිසිම වැදගත් මිනිහෙක් හිටියේ නැහැ. දැන් තමයි මට තේරෙන්නේ කොයිතරම් වැදගත් අය මේ පක්ෂයේ ඉන්නවද කියලා. ඇත්තටම මට හරිම සන්තෝසයි. අර මිනිස්සුත් එක්ක ඉදලා වැඩක් නැහැ. ඒ කාලේ අපේ පාක්ෂිකයෝ හැටියට හිටියේ රස්තියාදු කාරයෝ. සල්ලිවලට වැඩ කරන මිනිස්සු. දැන් තමයි මට නියම මිනිස්සු හමුවුනේ. මම ඔයාලව දාලා කවදාවත් යන්නේ නැහැ.
මෙයා ඒ වතාවේ පාර්ලිමේන්තු ඡන්දයට ඉදිරිපත්වුනත් ඔහු දිනුවේ නැහැ. මෙයා නැවත වතාවත් තමන්ගේ නගරාධිපති කමට තේරැනේ අළුත් පක්ෂයෙන්. මෙන්න බොලේ මේ නගරාධිපතිතුමා අළුත් පක්ෂයෙන් නැවත ඡන්දය ඉල්ලුවා පාර්ලිමේන්තුවට. ඒ 2004 ඒ පාරනම් පාර්ලිමේන්තුවට ගියා.
ටික කාලයක් ගියා ඒ පක්ෂයෙන් ජනාධිපතිවරණයට ඉල්ලපු ඇන්ඩම් මහත්තයා පරාදයි. මෙන්න බොලේ මේ උන්දෑ මහරජාට සහය දෙන්න කියලා පැත්ත මාරැ කළා. අර මහත්වරැන්ට කොකා පෙන්නලා. සමජයට වැඩකරන්න කියලා නියෝජ්‍ය ඇමතිකමකුත් ගත්තා.
මම පිස්සන්‍ කොටුවෙන් පැනලා ගෙදර යන කොට මෙන්න මේ ඇමති තුමාගේ ගෙදර ලොකු රැස්වීමක්. මට පිස්සු බව නොපෙනෙන්න මම ඒ පැත්තට ගියා. දැන් එතුමා කථා කරනවා.
කලින් පක්ෂය මාරැ කරපු වෙලාවේ මිනිස්සු නොවේයැයි කියලා මෙයා හදුන්වාදීපු පුද්ගලයෝ අත්පුඩි තලමින් සතුට ප්‍රකාශ කලා. මම එතනින් හීන් සැරේ මාරැ උනේ. උන්ට මොලේ තියෙනවානේ මේ වගේ වාසි පැත්තට පනින එවුන් නැවත නැවතත් පාර්ලිමේන්තුවට යවන්න. මට පිස්සු.
හික් .............. හික්.................
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment